| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

Η  Ανακύκλωση  σώζει  τη  ΓΗ

This version was saved 8 years, 10 months ago View current version     Page history
Saved by Aspasia
on June 3, 2015 at 10:53:18 pm
 

p;                                            

ImageChef.com

 

 

     Η Γη,  μια  πανέμορφη  κοπέλα που  της άρεσε πολύ  να  περιποιείται  τον εαυτό  της για  να είναι   πάντα  νέα  και ωραία,  είναι  το κεντρικό  πρόσωπο  της  ιστορίας  μας .  Πολλοί  ήταν  αυτοί που  ζήτησαν  το χέρι της  από  τον πατέρα  της  τον  Ήλιο. Ο  Δίας,  ο Άρης,ο  Πλούτωνας,  ο Ουρανός  ακόμη  και  αυτός ο  ίδιος ο Γαλαξίας.  Εκείνη  τους  θεωρούσε  όλους  κατώτερούς  της  και  αρνήθηκε  όλες  τις προτάσεις  γάμου. 

 

                                                                                                      Αποτέλεσμα εικόνας για αφροδιτη εικονες

     Η  αλήθεια  είναι  πώς ήταν  πραγματική  καλλονή! Είχε  μακριά  ξανθά  μαλλιά, ροδαλό  δέρμα, μεγάλα  μπλέ  μάτια και  φυσικά  ήταν πανέξυπνη.    Είχε  τους  καλύτερους δασκάλους  στη  μουσική, χορό  και γενικά ξεχώριζε για την ευγένεια και την  καλλιέργειά της. Ήταν  το καμάρι  του  πατέρα της, αλλά  και  των  μικρών της φίλων,  των  ανθρώπων  που  την  λάτρευαν  και   είχαν μαζί της μια  σχέση  αλληλεξάρτησης.

                                                                                                                  Αποτέλεσμα εικόνας για χαρούμενοι άνθρωποι                   

Όμως  αυτοί  οι  μικροί  φίλοι  της  Γης, οι  άνθρωποι,  αποδείχθηκαν  πολύ  εγωιστές  και  πραγματικά    έθεσαν την ζωή της  σε  κίνδυνο.

 Άρχισαν  να  δημιουργούν  πολλά προϊόντα για  την  καλοπέρασή  τους. Αυτά  όμως  σιγά σιγά κατέστρεφαν την  φίλη τους,  τη  Γη.

 Η  Γη άρχισε  να  διαμαρτύρεται,  αλλά  τους  αγαπούσε  πολύ και  υπέμενε όλα  τους  τα καπρίτσια.

 

Αποτέλεσμα εικόνας για άνθρωποι με υπολογιστές      Αποτέλεσμα εικόνας για λυπημένη κοπέλα

      Όμως  οι  άνθρωποι  δεν  είχαν φραγμούς.  Έφτιαξαν  πυρηνικά  εργοστάσια για να παράγουν  ενέργεια  για  τις  πολυαγαπημένες  τους     ηλεκτρικές  συσκευές.

 Έκοψαν  δέντρα  και  έκαψαν  δάση  για  να   χτίσουν  τα  υπερπολυτελή  σπίτια  τους. Μόλυναν τη  θάλασσα  με  πετρέλαιο  γιατί ήταν  εγκληματικά  απρόσεκτοι.

 Ζώα,  φυτά, ψάρια  υπέφεραν  κι αυτά μαζί   την Γη.

 

Αποτέλεσμα εικόνας για πυρηνικά εργοστάσια    δάσος πυρκαγιάς Στοκ Φωτογραφία    

     Η  Γη  αρρώστησε  βαριά. Στην  αρχή  ήταν  ένα απλό  τσούξιμο  στα μάτια από  τα  καυσαέρια.  Μετά μολύνθηκε ο  υδροφόρος ορίζοντάς  της και έχασε  το  ροδαλό  της χρώμα. Έντονα  καιρικά  φαινόμενα  όπως καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις και  παρατεταμένοι  καύσωνες  και  ξηρασίες, ανεμοστρόβιλοι και ασταμάτητες  χιονοπτώσεις της  προκάλεσαν  λιποθυμίες, αρρυθμίες  και  στο  τέλος  έπεσε  σε  κώμα....

                                                                                    Αποτέλεσμα εικόνας για ωραία κοιμωμένη

Όμως  υπήρχε  ακόμη ελπίδα.... ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ .

 Έμαθαν  στα  σχολεία   από  τους  δασκάλους τους όλα  τα βάσανα  της  γης και  αποφάσισαν  να  δράσουν  άμεσα. Δεν  είχαν  πολύ χρόνο.

- Αφού  οι  μεγάλοι  δεν καταλαβαίνουν  τι κάνουν,  εμείς  θα  σώσουμε  την Γη,  είπαν.

-Μα  πώς  θα  τα  καταφέρετε,  ρώτησε ο  Ήλιος,  ο  πατέρας  της,  που  έκαιγε  τους  ανθρώπους από  το  θυμό του,  για  όλα  αυτά  που  υπέφερε  η μονάκριβη  κόρη  του  εξαιτίας τους.  

                                                   

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΗΗΗ!      φώναξαν  όλα   τα  παιδιά του  κόσμου και ανακοίνωσαν στη δασκάλα τους τα σχέδια τους.

     

     «Πολύ καλή ιδέα!» είπε η δασκάλα ενώ από μέσα της σκεφτόταν ότι αυτό το θέμα το είχε δηλώσει πέρυσι για project. «Άρα φέτος πρέπει να πρωτοτυπήσω» σκέφτηκε, κι έτσι είπε στα παιδιά  ότι η μόδα προστάζει πρώτα πρόληψη και μετά ανακύκλωση, κατά το ιπποκράτειο «Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν». Λοιπόν, είπε, από αύριο κανένας δε θα φέρει το φαγητό του σε αλουμινόχαρτο και πλαστική σακούλα, αλλά θα αγοράσετε ένα τσαντάκι φαγητού και  ταπεράκι. Όταν καταφέρουμε να κάνουμε αυτό, δηλαδή λιγότερα απορρίμματα, θα κάνουμε και ανακύκλωση. Όλοι φώναξαν μπράβο γιατί δεν ήξεραν τι τους περιμένει.

Στο σπίτι του Αντωνάκη η μαμά είχε μαγειρέψει φακές, γιατί ήταν Τετάρτη, και περίμενε το κανακάρη της για να της πει τα της ημέρας. Όλη η οικογένεια κάθισε στο τραπέζι και η μαμά για να αποσπάσει την προσοχή του Αντώνη που γκρίνιαζε για τις φακές ρώτησε:

-         Τι κάνατε σήμερα στο σχολείο;

-         Το και το είπε ο Αντωνάκης.

-         Βλέπεις άντρα! Που έλεγες ότι ξόδευα άδικα τα λεφτά για όλα αυτά τα τάπερ. Μπράβο στη δασκάλα που έχει και αυτή οικολογική συνείδηση σαν εμένα. Θα σου βάλω το καλό πράσινο τάπερ. Το βράδυ θα πάω να σου αγοράσω και ένα τσαντάκι.

     

     Την άλλη μέρα σηκώθηκε η μαμά νωρίς και ετοίμασε ένα τοστάκι με κατσικίσιο τυρί και ζαμπόν γαλοπούλας, το έβαλε μέσα στο ταπεράκι και το τοποθέτησε στη καινούργια τσάντα φαγητού. Στις 9 και 45 χτύπησε το κουδούνι. Ο Αντωνάκης πήρε το τσαντάκι με το ταπεράκι με το τοστάκι και βγήκε έξω. Έφαγε λαίμαργα το φαγητό του και επέστρεψε στη τάξη για να αφήσει το τσαντάκι αλλά τότε συνειδητοποίησε ότι η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Έμεινε για ένα λεπτό έξω από την πόρτα προσπαθώντας να σκεφτεί πού να αφήσει το τσαντάκι. Τελικά το πήρε μαζί του και το άφησε στο παγκάκι δίπλα στη βρύση και έτρεξε με αγωνία στους φίλους του που είχαν ήδη στήσει ένα παιχνίδι με την Ε΄τάξη. Το τσαντάκι έμεινε εκεί και στο επόμενο διάλειμμα και στο επόμενο και στο επόμενο.

To μεσημέρι που κάθισε όλη η οικογένεια στο τραπέζι τρώγοντας η μαμά ρώτησε:

-         Το έφαγες το φαγητό σου;

-         Ναι, μαμάκα, αλλά ξέχασα το τσαντάκι  στο σχολείο.

-         Τιιιιι; Ξέρεις πόσα λεφτά έδωσα για το τσαντάκι και το ταπεράκι. Και τώρα πού θα βάλω το φαγητό σου αύριο; Αύριο θα στο βάλω σε αλουμινόχαρτο. Σιγά μη σου το ξαναβάλω σε τάπερ για να το ξεχάσεις πάλι στο σχολείο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα το βουτήξει κανένα παιδί!

 

     Η μαμά συνέχισε να μουρμουρίζει ενώ ο Αντωνάκης έτρωγε το κοτόπουλο με σκυμμένο το κεφάλι σκεπτόμενος: «Πάντα κάνω και κάτι λάθος. Αει στο διάολο το τσαντάκι, το ταπεράκι και η ανακύκλωση. Καλά δεν ήταν το αλουμινόχαρτο και η πλαστική σακούλα που κατέληγε στο κάδο την ώρα του διαλείμματος. Αφού δεν πετάω κάτω το αλουμινόχαρτο και τη σακούλα. Άλλωστε ο κάδος μετά πηγαίνει στη χωματερή.»

     Την επόμενη Παρασκευή την ώρα της Ευέλικτης ζώνης μαζεύτηκε η τάξη για να συζητήσει τα αποτελέσματα της προσπάθειας της για την πρόληψη. Τα περισσότερα παιδιά είπαν ότι τους είναι πιο εύκολο να παίρνουν το φαγητό τους σε αλουμινόχαρτο και πλαστική σακούλα για να την πετάνε μετά στα σκουπίδια και να παίζουν άνετα στο διάλειμμα χωρίς να κουβαλάνε τίποτα.

 

Επειδή όμως η δασκάλα δε μασούσε ήταν προετοιμασμένη. Έφερε το μοναδικό κομπιούτερ, το προτζέκτορα, τα ηχεία, τη μικρή τη μπαλαντέζα και το καλώδιο για το ίντερνετ από το γραφείο των δασκάλων και έδειξε στα παιδιά ένα βίντεο για το πώς είναι οι χωματερές, για το πώς φτιάχνεται το πλαστικό, πώς δεν λιώνει στο χώμα και άφησε τους μαθητές της άφωνους. «Τι λέτε θα κάνουμε άλλη μια προσπάθεια αυτή τη βδομάδα;» ρώτησε τους μαθητές της και αυτοί είπαν ναι, αφού βέβαια ήλπιζαν ότι θα κερδίσουν και το βραβείο στο τέλος της χρονιάς που στο μεταξύ είχε αναγγείλει η κυρία.

                                                      

Η επόμενη εβδομάδα κύλησε καλύτερα από την πρώτη και οι μαθητές άρχιζαν να συνηθίζουν την καινούργια κατάσταση, όπως είχαν συνηθίσει και την παλιά. Ήταν και το δώρο βλέπεις.

     Μετά από δύο εβδομάδες η κυρία έδειξε στα παιδιά ένα άρθρο από εφημερίδα. Έγραφε για ένα σχολείο που συγκέντρωνε καπάκια από μπουκάλια για την αγορά διάφορων αναπηρικών αμαξιδίων. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Ήταν ευαίσθητα και το θέμα άγγιξε και τις πιο σκληρές και αδιάφορες παιδικές καρδιές, άλλωστε την περισσότερη δουλειά θα την έκανε η μαμά στο σπίτι.

Αυτή την Παρασκευή η μαμά δεν είχε μαγειρέψει, γιατί δεν πρόλαβε και ο μπαμπάς αγόρασε έτοιμο φαγητό απ’ έξω. Ο Αντωνάκης έτρωγε λαίμαργα το φαγητό του και η μαμά προσπάθησε να του αποσπάσει την προσοχή αυτή τη φορά για να μην πνιγεί.

-Τι κάνατε σήμερα στο σχολείο Αντωνάκη;

-Αποφασίσαμε να μαζεύουμε καπάκια για να αγοράσουμε ένα αναπηρικό αμαξίδιο.

«Καταπληκτική ιδέα!» είπε η μαμά. Θα αφήσω ένα κουτάκι πάνω στον πάγκο της κουζίνας και εκεί θα βάζουμε όλα τα καπάκια. Αυτή η δραστηριότητα ήταν πιο εύκολη. Σε λίγο καιρό όλα τα παιδιά μάζεψαν τόνους από καπάκια και τώρα άρχισε η διευθύντρια να παραπονιέται γιατί δεν ήξερε πού να τα βάλει. Ευτυχώς ήρθαν γρήγορα από την εταιρεία ανακύκλωσης και τα πήραν.

                                                                             Αποτέλεσμα εικόνας για βραβείο ανακύκλωσης

     Σε λίγο καιρό ήρθε και το ευχαριστήριο γράμμα από το παιδί που του αγόρασαν το αναπηρικό καροτσάκι. Ο Αντωνάκης δάκρυσε όταν το άκουσε και αυτή τη χαρά τη μετέφερε στη μαμά του. Και αυτή χάρηκε πολύ γιατί επιτέλους έκανε μια καλή και ανιδιοτελή πράξη όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά πολύ περισσότερο για ένα ανθρώπινο πλάσμα.

                                                                                          Αποτέλεσμα εικόνας για ανακύκλωση με συλλογή  καπακιών

          «Κλείστε την τηλεόραση και ελάτε να φάμε.» είπε δυνατά και σέρβιρε το φαγητό.

Η Γη συνέχισε να είναι άρρωστη γιατί τα παιδιά ήταν πολύ λίγα και δεν μπορούσαν να τη θεραπεύσουν απλά ήταν σαν να της έκαναν μια τονωτική ένεση για να συνεχίσει να φυτοζωεί. Χρειαζόταν πολλά περισσότερα και τη συνδρομή όλων των ανθρώπων.

 

Βλέποντας αυτή την τραγική κατάσταση οι μπαταρίες, απ΄όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά, πήραν την πρωτοβουλία και ανέλαβαν να βοηθήσουν με τον τρόπο τους βγάζοντας μια ανακοίνωση:

 

ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ:

 

 

Φίλοι καλοί ανακυκλώσιμοι,

 

Πήραμε εμείς οι μπαταρίες την πρωτοβουλία  να σας καλέσουμε εδώ για ένα κρίσιμο ζήτημα, ζωής και θανάτου. Ναι, ναι καλά ακούσατε.

 

 Όπως  ήδη βέβαια ξέρετε, εμείς οι μπαταρίες  με την τόση ενέργεια αλλά και ¨παρενέργεια¨ που μας χαρακτηρίζει- θα έχετε ακούσει για τα καθόλου αθώα μέταλλα νικέλιο, κάδμιο, υδράργυρο, μόλυβδο κλπ.,που υπάρχουν στο όμορφο γεμάτο καμπύλες κορμί μας-  τροφοδοτούμε  εκατομμύρια συσκευές σε όλο  τον πλανήτη και τον κρατάμε σε συνεχή κίνηση και λειτουργία. 

 

 

 

 

Και σεις φίλοι μας πλαστικάκη, γυαλάκη, χαρτάκη, τηλεφωνάκη,κουτάκη και οι υπόλοιποι, με τη σειρά σας παρέχετε τις δικές σας πολύτιμες υπηρεσίες  στους ανθρώπους, που μας χρησιμοποιούν για να βελτιώσουν και να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή τους, κούνια που τους κούναγε.

 

Όμως οι άμυαλοι και υπερόπτες άνθρωποι, φίλοι της Γης κατά τα άλλα, με την αλόγιστη χρήση που  κάνουν σε εμάς που τους υπηρετούμε, κοιτάξτε πως έχουν καταντήσει την δύσμοιρη φίλη τους τη Γη. Έχει αρρωστήσει η καημενούλα τόσο βαριά, που  έπεσε σε κώμα.

 

Γι’αυτό  πρέπει όλοι εμείς οι ανακυκλώσιμοι να βοηθήσουμε τη  Γη μέσω των  παιδιών . Αυτά με την παιδική τους αθωότητα, και θα μας ακούσουν και θα μας καταλάβουν, αν μιλήσουμε στο μυαλό και τη ψυχή τους. Πρέπει όλα τα παιδιά του κόσμου να ενημερωθούν και να μάθουν την τεράστια σημασία της ανακύκλωσης για τη  φίλη τους τη Γη που τους φιλοξενεί, αλλά και για τη ζωή τους την ίδια.

 

 

Να μάθουν ποια είναι τα υλικά που ανακυκλώνονται και ποια όχι, ώστε εκείνα που δεν ανακυκλώνονται να  αποφεύγουν να τα χρησιμοποιούν. Επίσης, εμείς οι ανακυκλώσιμοι να τους δείξουμε τα προβλήματα που δημιουργούμε  στην Γη αν δεν ανακυκλωθούμε, αλλά και τι κινδύνους κρύβει αυτό για την υγεία των ανθρώπων.

 

 

Εμείς οι μπαταρίες για παράδειγμα, όταν πάψουμε να είμαστε χρήσιμες και αποδημούμε εις Κύριον, με τα δηλητηριώδη, τοξικά μέταλλα και υγρά που κυκλοφορούν μέσα μας, μολύνουμε το χώμα και τον υδροφόρο  ορίζοντα με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αν δεν ανακυκλωθούμε.

 

 

Βάλτε λοιπόν φίλοι ανακυκλώσιμοι ένα χεράκι βοηθείας, να γίνουν τα παιδιά οι καλύτεροι πρεσβευτές της ανακύκλωσης και να βάλουν μυαλό και στους μεγάλους, γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον  αυτού του Πλανήτη, της Γης, και το μέλλον τους ανήκει.

 

Ας μην καθυστερούμε ούτε λεπτό, ο χρόνος για τη σωτηρία της Γης είναι ελάχιστος και η ευθύνη των παιδιών, με τη βοήθεια βέβαια των μεγάλων, τεράστια.

 

     Σαν  από  μηχανής  θεός στην  τραγωδία  που  ζει  η  Γη,  η  ανακύκλωση  δεν  το  έβαλε  κάτω. Δυνάμωσε  πολύ  από  την  ανταπόκριση  των  παιδιών,  συνέχισε  τον  αγώνα  της  πιο  δυνατά,  πάντα  με  αρωγούς  τους  μικρούς  της  πρωταγωνιστές.

 


Εκείνα  πήραν  πρωτοβουλίες  στα  πράσινα  σχολεία  τους όπως  την  συλλογή  μπαταριών,  λαμπτήρων  και  μικρών  ηλεκτρικών  συσκευών  για  να  ανακυκλωθούν  και  να χρησιμοποιηθούν  και  πάλι,  μη επιβαρύνοντας  το  περιβάλλον.

 

Κι  όχι  μόνο  αυτά! Έμαθαν  τα  πάντα  για  την  ανακύκλωση  και  έγινε  η  καλύτερη  τους  φίλη.  Ήταν  άλλωστε  και  η  καλύτερη  φίλη και  της  Γης  όπως  αποδείχθηκε, γιατί  η  ΓΗ  έδειχνε  σημάδια  ανάκαμψης. Τα  παιδιά   χαρούμενα  για   τα  κατορθώματά  τους, άρχισαν  να  τραγουδούν  και  να  μαθαίνουν  όλο  και  καινούργια  πράγματα  για  την  ανακύκλωση,  όπως  κομποστοποίηση,  πώς  είναι η  ανακύκλωση  σε  άλλες  χώρες, και  άλλα  πολλά .

Ζωγράφισαν  με  τον  δικό  τους τρόπο  την  ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ και  υποσχέθηκαν  ότι  ποτέ  δεν θα  την  εγκαταλείψουν.

 

                                                                                                


 

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΚΑΙ ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ 

 

 

Στην ανακύκλωση και στην κομποστοποίηση είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη.

Το 2013 η Eurostat ανακοίνωσε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την παραγωγή οικιακών απορριμμάτων στην Ε.Ε., αλλά και για τα ποσοστά ανακύκλωσης και κομποστοποίησης. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες θέσεις, λόγω του χαμηλού ρυθμού ανακύκλωσης και του σχεδόν μηδενικού ποσοστού κομποστοποίησης.

 


 

Πηγή δεδομένων: Eurostat

 

 

Για ελάτε τώρα να ρίξουμε μια ματιά στον κόσμο ...

Θέλετε να δούμε τι γίνεται σε άλλες χώρες;

Η Σουηδία για παράδειγμα είναι μια χώρα πρότυπο στο θέμα διαχείρισης και ανακύκλωσης απορριμάτων.

Ας δούμε τι ακριβώς ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ εμείς και ας παραδειγματιστούμε 

 

Μπορούμε για να εμπεδώσουμε και ψυχογνωστικά το νόημα όλων όσων είπαμε να τραγουδήσουμε μαζί με τα παιδιά δυνατά το τραγούδι της σακούλας  και να υποσχεθούμε πως ποτέ ξανά δεν θα χρησιμοποιήσουμε πλαστική  σακούλα : 

 

 

ή και να σιγοτραγουδήσουμε αυτό :

 

 

Η  ΓΗ και   η  ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ  έγιναν  οι  καλύτερες  φίλες.

Η ΓΗ  μετά  από  όλα  αυτά  τα  ωραία  πράγματα  που  της  συνέβαιναν  χάρη  στην  ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ,   ένοιωθε  ξανά  ζωντανή  και  έβλεπε  το  μέλλον  πιο  αισιόδοξα.

 

 

 

 

Comments (0)

You don't have permission to comment on this page.